Vahşi yaşamı kontrol etmek: Mükemmel açık havada macera çekimi arayışı

Uçurum tepelerinde yürüyüş, göllerde kano gezintisi veya doğal su kaynaklarında yüzme gibi mükemmel açık hava mekanlarındaki spor aktiviteleri, gözü pek fotoğrafçılar için bir fırsatlar dünyası sunar.

Kendi sınırlarını zorlamaktan güç alan Birleşik Krallık asıllı maceracı, imaj üreticisi ve yazar Anna Blackwell bu fotoğrafçılardan biridir. Hatta Lowe Alpine ve Peak UK gibi önde gelen açık hava spor markaları için fotoğraf ve video çekimleri yaparak bunu bir kariyere dönüştürmüştür. Şaşırtıcı maceraları arasında Fransa ve İspanya'da antik hac yolları boyunca tek başına 1.000 mil yürümek, 11 ülke ve beş başkentte 4.000 km kayak yapmak ve Kuzey Afrika'nın en yüksek zirvesi Toubkal Dağı'na tırmanmak yer alır.

Bir hobiyi nasıl mesleğe dönüştürdüğü sorulduğunda Anna, "Özellikle arkadaşlarım ve ailem uzun mesafe yürüyüşümün nasıl ilerlediğini görebilsinler diye ilk maceralarımdan birinde fotoğraf çekmeye ve bir blog yazmaya başlamıştım" diye açıklıyor. "Birkaç yıl boyunca maceralarımı görüntüler ve kelimeler yoluyla internette paylaşmaya devam ettim ve bu insanların ilgisini çekti. Kısa süre sonra etkinliklerde, festivallerde, işletme ve okullarda maceralarımdan bahsetmeye başladım. Ardından, yaklaşan seyahatlerimde kendileriyle çalışmak üzere markalarla iletişime geçmeye başladım ve bunu tam zamanlı bir iş haline getirmek için fotoğrafçılık, yazarlık, macera film yapımcılığı, konuşma ve sosyal medyadan yavaş yavaş yeterli gelir elde edebildim."

Anna'nın en son yürüyüş ve kamp gezisi onu, partneri Sam'i ve köpeği Bilbo'yu yanlarında bir Canon EOS R6 ve iki lens (Canon RF 24-105mm F4-7.1 IS STM ve Canon RF 50mm F1.8 STM) ile birlikte İngiltere'deki kuzey Dartmoor'un kayalık bölgesine götürdü. Anna, her şeyden uzaklaşmayı neden sevdiğini ve en iyi vahşi doğada yürüyüş yapma tavsiyelerini paylaşıyor ve en sevdiğiniz maceralarınızı muhteşem fotoğraflarla nasıl evinize getirebileceğinizi açıklıyor.

Anna, Sam ve Bilbo, kuzey Dartmoor'u keşfetmeye, fantastik "tor" kaya oluşumları nedeniyle Belstone adlı bir köyde başladılar. Bu büyük, tek başına ayakta duran kayalık çıkıntılar, Anna'nın her zaman ilgisini çekmiştir.

"Bu benim için Dartmoor'un tamamen yeni bir parçasıydı ve gerçekten heyecan vericiydi. Bu pastoral köyün içinden geçiyorsunuz ve hemen bozkırlara ulaşıyorsunuz" diyor. "Vahşi ve soyutlanmış hissettim, aradığım şey tam da bu.

"Benim tutkum yürüyüş yapmak" diye devam ediyor. "Sırtımda ağır bir sırt çantasıyla etrafta dolaşmayı seviyorum. Bu, belli bir yere hızlı gitmekle ilgili değil; bu, huzur verici yerleri tam anlamıyla takdir etmekle ilgili. Yürüyüşümüzü yaptık, sonra çadırımızı kurduk ve vahşi doğada bir gece geçirdik."

Anna'nın açık havayı seven yapısı, ailesinin yürüyüşe ve doğa yürüyüşüne olan sevgisinin yanı sıra İsveçli köklerinden geliyor. "Annem İsveçli ve bence dışarıda fazla zaman geçirmek ve doğayı takdir etmek İsveç kültürüne fazlasıyla kök salmış alışkanlıklar. Çok fazla yürüyüş ve keşif yaparak büyüdüm ve İsveç'e her gittiğimizde kanoyla gezer, kamp yapar ve dışarıda yerdik. Yani bu, çok erken yaşlardan itibaren hayatımın ayrılmaz bir parçasıydı diye düşünüyorum."

Anna'nın Dartmoor gezisinde arkadaşları yanındaydı ancak 2020 sonbaharında İsveç'in Kuzey Kutbu bölgesinde gerçekleştirdiği bir solo yürüyüş de dahil olmak üzere sık sık tek başına da seyahat ediyor (yukarıda soldaki resme bakın). "İçten içe solo maceraları gerçekten çok seviyorum çünkü bu eşsiz bir deneyim" diye açıklıyor. "10 günlüğüne gittim ve başka tek bir ayak izi bile görmedim. Yalnız olduğunuzda hem iyi hem de kötü anlarla başa çıkmanız gerekiyor. Dolayısıyla, gerçekten berbat bir gün geçiriyorsanız, motivasyonunuz eksikse ve yorgun ve açsanız bunu atlatmak tamamen ve sadece sizin sorumluluğunuzda. Ama sonunda kendinizi A noktasından B noktasına sağ salim ulaştırdığınızı biliyorsunuz."

Yine de doğa yürüyüşüne başka biriyle birlikte çıkmak fotoğrafçılık açısından iyi olabilir. "Otomatik olarak bir konunuzun olması bir şeyleri fotoğraflamayı çok daha kolay hale getiriyor" diyor Anna. "Bu, fotoğraflarımda sıklıkla konu olarak yer alan Bilbo için de geçerli. Manzarada bir insan ya da köpeğin olması sizi, klasik manzara fotoğrafçılığının yapmadığı bir şekilde içine çekiyor."

Fotoğrafa mı yoksa macera seyahatine mi olan tutkusunun daha önce başladığı sorulduğunda Anna tereddüt etmiyor. "Önce fotoğrafçılıkla ilgilendim" diyor heyecanla. "Büyükbabam harika bir fotoğrafçıydı, bu yüzden onun fotoğraf albümlerini karıştırarak büyüdüm ve bu bana erken yaşta fotoğraf sevgisini aşıladı. İlk fotoğraf makinemi 15 yaşında aldım ve okulda fotoğrafçılık okudum. Yine de ilk birkaç maceramı fotoğraflamadım. Bu ikisini ancak birkaç yıl sonra birleştirdim."

Doğa yürüyüşlerini kayıt altına almak, Anna için esnek kalmak, küçük bir kit almak ve hareket halindeyken yaratıcı olmak anlamına geliyor. Uçsuz bucaksız manzaraların yanı sıra, sırt çantanızı takmak, çadır mandallarını sabitlemek veya bir fincan sıcak çikolatanın tadını çıkarmak gibi küçük anları fotoğraflamayı veya videoya almayı da öneriyor ve bunların görsel hikaye anlatımınıza gerçekten katkıda bulunabileceğini düşünüyor.

"Maceraların hikaye anlatımı yönünü seviyorum" diye açıklıyor. "Genellikle uzak yerlerde tamamen kendi başıma olmama rağmen aslında bunu başkalarıyla paylaşmayı gerçekten çok seviyorum ve fotoğrafçılık bu deneyimleri aktarmak için harika bir platform.

"Bu yolculukta, alacakaranlık saatlerinde kafa lambasının fotoğraflarını çekmeye ve bir fincan sıcak çikolatadan ya da kaynattığım sudan çıkan buharı görmeye odaklandık çünkü bu, günün o saatini fotoğraflamanın yaratıcı bir yoluydu."

Yüksek hızlı seri çekimler gibi özellikleri kullanmak ve tam çerçeve aynasız Canon EOS R6'nın görüntü sabitleme sisteminden yararlanmak, Anna'nın düşük ışıkta tripodunu unutmasının bir sorun olmadığı anlamına geliyordu.

"Alacakaranlıkta stabilizasyon ve 20,1 MP çözünürlük harikaydı çünkü yanımıza bir tripod almayı unutmuştuk. Görünüşe göre ihtiyacımız da yokmuş çünkü fotoğraf makinesi bu düşük ışıkla harika bir şekilde başa çıktı" diyor.

Anna, fazla eşya taşımadan seyahat etmesine uygun şekilde genellikle, hafif Canon RF 24-105mm F4-7.1 IS STM gibi bir lensin üstün beceri göstereceği, hem portreler hem de engin manzaralar için çok yönlülük sunan tek bir lens taşıyor.

"Böyle lensleri seviyorum çünkü size esneklik sunuyor. Bilbo'nun yakın çekimleri için 24 mm'ye sahip olmak harikaydı ancak daha sonra bazı manzaralarda biraz daha fazla sıkıştırma elde edebildim. Maceraya atıldığımda, her şeyi tek bir lensle yapabilmeyi istemek gibi bir ruh haline bürünüyorum."

Anna'ya ve maceralarının öngörülemeyen koşullarına ayak uydurabilecek bir kite sahip olmak zor olabilir.

Örneğin, yakın zamanda Finlandiya'nın Kuzey Kutbu bölgesine yaptığı bir kayak turu sırasında sıcaklık -22ºC'ye düşmüştü. "Sıcaklıklar bu kadar düşük olduğunda, kayaklarınızı giymekten atıştırmalık molaları vermeye kadar her şey zorlaşır" diye açıklıyor. "Fotoğraf çekmek verimlilik açısından adeta askeri bir operasyon haline gelir ve böylece eller, hareket etmeye devam edebilmeniz için mümkün olduğunca az soğukta bırakılır."

Ancak Anna, bu anıların kayıt altına alınmasının buna değdiği konusunda ısrar ediyor.

"Açık hava sporlarını fotoğraflamanın en iyi yanı, o anıları sonsuza dek yaşamaktır. Hâlâ ilk maceralarımdan fotoğraflara baktığımda tam olarak nerede ve kiminle olduğumu ve ne hissettiğimi hatırlayabiliyorum. Bu gerçekten büyük bir güç.

"Atıldığım maceraların dezavantajı ise bunun bazen belirli türde fotoğraflar çekme konusunda bir baskı oluşturması. Harika bir havada geçeceğine ve inanılmaz dağ ortamlarında gerçekten ilham verici içerikler oluşturabileceğimi düşündüğüm geziler yaptım ancak 10 gün boyunca sağanak yağmur yağdı. Üstünüzü değiştirmek ve fotoğraf makinesi ekipmanınızı kurutmak için eve gidemeyecek olmanızdan dolayı bu koşullarda çekim yapmak zor olabilir. Bir çadırdasınız ve eşyaları kuru tutmanın bir yolu yok. Canon'u sevmemin nedenlerinden biri de bu çünkü fotoğraf makinem çok dayanıklı."

Kendi unutulmaz maceralarına atılmak isteyen ancak nereden başlayacağından emin olmayanlar için Anna'nın bir tavsiyesi var: "Maceralara çıkmanızın önündeki engel öz güven eksikliğiyse küçükten başlayıp bu cesareti zamanla geliştirmekten utanmayın. Örneğin, arkadaşlarla veya belki de ne yaptığını bilen biriyle bir gece yaban kampı veya kendi kendine yetmeye alışmak için yeni bir yerde kendi başınıza gündüz yürüyüşleriyle başlamak. Kurslar da beceri geliştirmenin ve yeni macera arkadaşlarıyla tanışmanın harika bir yoludur. Son olarak, hata yapmaktan korkmayın. Biz profesyoneller bile zaman zaman yüzümüze gözümüze bulaştırabiliyoruz. Bir şeyler öğrendiğiniz sürece bu bir başarısızlık sayılmaz."

Nihayetinde, bilinmeyene doğru yapılan atlayış buna değecektir.

"Maceralar benim için hâlâ kendimi sıfırlamanın ve yeniden enerji kazanmanın en iyi yollarından biri. Özellikle solo maceralar; yeni bir yer keşfetmeye sadece bir gün uzaklıkta olsa bile" diye bitiriyor Anna. "Bunlar yaratıcılığımı ve hırsımı besleyen yolculuklar. Dolayısıyla işim bu olmasaydı bile onlara ihtiyaç duyardım."

Yazan: Lorna Dockerill