Sokak portreleri çekme: bir profesyonelden ipuçları

Sokak portreciliği, kolayca sokak fotoğrafçılığı ile karıştırılır. İki stilin birçok ortak noktası vardır: İkisi de stüdyo dışı bir ortamda yabancıların fotoğraflarını çekmeyi içerir. Ancak sokak fotoğrafçılığı samimi olsa da, bazen konunun fotoğraflandığından haberi olmadan gerçekleştirilir. Sokak portrelerinde ise yaşam tarzı ve portre fotoğrafçısı Julian Love'ın da açıkladığı gibi, "fotoğrafını çektiğiniz kişi bunun farkındadır".

Julian "Onlarla konuşursunuz, poz vermelerini bile isteyebilirsiniz," diye devam ediyor. "Daha karşılıklı bir iş, sadece bir gözlem değil, bir iş birliği." Julian kısa süre önce Canon EOS RP'yi yaşadığı şehir olan Bath, İngiltere'nin sokaklarında sokak portreleri çektiği bir yolculuğa çıkardı. Burada, öne çıkan fotoğraflar çekmek için sekiz ipucunu paylaşıyor.

Konunuzun sokakta yürüyor olması gerekmediğinden "'Sokak' kelimesi biraz yanıltıcı olabilir," diyor Julian. "Bunlar genelde sorulması en yanlış insanlardır çünkü o sırada bir yere yetişiyorlardır." Julian, bunun yerine acelesi olmayan, sizinle beş dakika geçirmekten mutlu olabilecek insanlar aramanızı tavsiye ediyor. Özellikle otobüs durakları, taksi durakları veya tren istasyonları gibi, insanların genellikle beklediği yerlerde potansiyel konular aramanızı öneriyor.

"Dükkan sahipleri de harikadır çünkü genellikle ilginç ortamlarda bulunurlar," diye ekliyor. "Aşırı meşgul oldukları bir cumartesi sabahı da gitmeyin tabii." Konu seçerken, ortamlarını onlar hakkında bir hikaye anlatacak şekilde nasıl görüntüye dahil edebileceğinizi düşünün. Örneğin parlak renkli çiçekler Julian'ın, ağaç uzmanı eşiyle birlikte yaklaşık dört yıl önce Londra'dan Bath'a taşınan çiçekçi Marcia Wood'un (üstteki fotoğraf) görüntüsü için mükemmel bir arka plan sağlıyor. "Sosyal bir kişiliğe sahipti ve fotoğrafının çekilmesinden heyecan duyuyordu," diyor Julian.

Sokak portreciliği, konunuzla etkileşim kurmanıza bağlı olduğundan yapılacak ilk şey bir konuşma başlatmak olmalıdır. "Bir fotoğrafçı olarak kendimi tanıtır ve neden fotoğraflarını çekmek istediğimi açıklarım," diyor Julian. "Bu, ilginç bir tarzda giyinmeleri, ilginç bir görünüme sahip olmaları veya ilginç bir yerde bulundukları için olabilir. Ya da sadece ışığın özellikle çok güzel olması da olabilir." Bazı insanlar kendilerini sizin gördüğünüz şekilde göremeyebilir. Bu yüzden bir fotoğrafçı olarak potansiyel bir konuya kendisi hakkında ilginç bulduğunuz şeyleri açıklayıp cesaret vermekten çekinmeyin.

Julian'a göre kompozisyon sanatı tamamen kadrajdakileri sadeleştirmekle ilgilidir. Julian, bunun özellikle "gerçek dünyada, kontrol edemediğiniz ortamlarda bulunduğunuzda" geçerli olduğunu söylüyor. Kamusal alanlarda çok fazla görsel karmaşa, parlak renkler veya aydınlık/karanlık çeşitliliği olabilir. "Biraz daha grafik bir kompozisyon için bunları en aza indirmeyi ve konunuz ile arka plan arasında iyi bir kontrast elde etmeyi hedeflemelisiniz. Düz bir arka plan arayabilirsiniz veya konunun kendisi parlak, arka planı karanlık ya da tam tersi de olabilir. Ayrıca renk kontrastı da olabilir, belki kırmızı bir arka planda yeşil giyiniyorlardır. Konunuzu öne çıkarmaya çalışın."

Julian'ın da dediği gibi, sokak portreciliği tamamen etkileşimle ilgilidir. Bu nedenle, gerektiğinde konunuzdan hareket etmesini istemekten çekinmeyin. "Konunuzu gölgede çekerseniz ışık daha iyi olabilir veya konunuza poz verme konusunda bazı ipuçları verirseniz daha iyi bir fotoğraf ortaya çıkabilir," diyor Julian. Julian, Canon EOS RP'nin arka ekranının sokak portreciliğinin bu unsuruna yardımcı olduğunu fark etmiş. "Konuyla biraz daha etkileşim kuruyor ve fotoğraf makinesinin arkasına saklanmamış oluyorsunuz," diyor.

Canon EOS RP'nin Yüz Algılama ve Otomatik Odaklama Takibi işlevi de kullanışlıydı. "Odaklanma konusunda endişelenmenize gerek kalmadan konunuzla etkileşim kurmak ve kompozisyonunuzu seçmek için daha fazla zaman ayırmanıza olanak tanıyan harika bir teknoloji. Kadrajda görece küçük olduklarında bile her görüntüde kişinin yüzüne mükemmel bir şekilde odaklanıyor."

Yakın zamanda gerçekleştirdiği sokak portreciliği çekimi için Julian, insanları hem iç hem de dış mekanlarda, üç farklı lens kullanarak fotoğrafladı: Canon RF 35mm F1.8 Macro IS STM, Canon RF 50mm F1.8 STM ve Canon RF 85mm F2 Macro IS STM. "İç mekan portreleri için 35 mm veya 50 mm, dış mekan portreleri için 50 mm veya 85 mm kullanmayı tercih ettim. Verdiğim karar, arka planı ne kadar dahil etmek istediğime bağlıydı. İç mekanlarda daha az alan olduğu için konuya daha yakın olursunuz ve onların doğal ortamını daha fazla göstermek istersiniz. Bu nedenle 35 mm kullanışlıdır. Dış mekanda arka plan daha yoğundur ve daha az kontrol altındadır. Bu nedenle uzun bir lens konuyu vurgulamaya ve portreyi daha fazla konuya odaklamaya yardımcı olur."

Canon EOS RP ve Julian'ın seçtiği lenslerin tümü hafiftir. Bu da bu lensleri ağırlık yapmadan, hareket halindeyken portreler çekmek için ideal kılar. EOS RP ayrıca Göz AF izleme özelliğine sahiptir. Bu Dual Pixel CMOS AF teknolojisi, konunuzun gözlerini olağanüstü bir netlikte tutar ve bu sayede portrelerinizde son derece net bir görüntü kalitesi elde edilir.

Julian, sokak portreciliğinde yalnızca doğal ışık kullanıyor. "İç mekanda, örneğin bir mağazada çekim yaparken ilgililerden yapay ışıkları kapatmalarını isterim. Tesisler genellikle hoş olmayan ve üzerinde çalışılması zor şerit ışıklar veya spot ışıklarıyla aydınlatılır. Bu nedenle iyi bir mekan seçmenin bir parçası da büyük pencereli bir yer aramaktır," diyor.

"Dış mekanda çekim yapıyorsanız güneşin gökyüzünde daha alçak konumda olduğu, günün erken veya geç saatlerinde çekim yapın," diye ekliyor. "Genellikle fotoğrafçılar işe ilk başladıklarında, güzel fotoğraflar çekmek için çok fazla güneş ışığına ihtiyaçları olduğunu düşünürler. Portreler için bu kesinlikle doğru değildir. Bulutlu bir günde, bulutlar dev bir softbox görevi görür ve dağınık ışık göze daha hoş gelir."

Sokak portreciliğinde aksiyon karelerinin veya "unutulmaz anların" peşinde olmazsınız ancak konunuzun kendisiyle ilgili bir şeyle meşgul olduğunu göstermek (örneğin, bir baskı makinesinin yanında duran bir grafiker) bir hikaye oluşturmanıza yardımcı olabilir. "Genellikle, konu ve arka plan hareket etmediğinden ve birçok değişikliğe çok hızlı yanıt vermek zorunda olmadığım için Manuel (M) modu kullanmayı tercih ediyorum," diyor Julian. "Diyafram Önceliği (Av) modunu kullanırsanız fotoğrafı hafifçe her kadraja alışınızda fotoğraf makinesi yeniden hesaplama yaptığı için pozlamanız değişecektir. Genellikle arka planda veya ön planda parlak bir öğe bulundurur ve sadece vurguyu yakalamak isterim."

Julian genelde potansiyel konulara göstermek için yanında portföyünden yaklaşık beş küçük baskı ve onlara hemen bir fotoğraf verebilmek için bir şipşak yazıcı taşıyor. "Bu şekilde daha çok karşılıklı yapılan bir iş gibi hissettiriyor," diyor. Canon Zoemini veya Canon SELPHY Square QX10 gibi taşınabilir bir yazıcı bu amaç için idealdir. Çoğu zaman insanlar, belki sosyal medya profilleri belki de çıktısını alıp sergilemek için fotoğrafın bir kopyasını ister. Bu yüzden Julian yanında kartvizit de taşıyor. "Böylece e-posta adresinizi günde 25 kez yazmak zorunda kalmıyorsunuz," diye ekliyor.

Sokak portreleri çekmeden önce her zaman izin istemesine rağmen, Julian sadece ticari bir amaçla fotoğraf çekiyorsa model izin formu kullanıyor. "Bir kişiyi olduğu gibi yansıttığınız, onları bir ürün, hizmet veya marka ile ilişkilendirmediğiniz editoryal amaçlar için yazılı bir model iznine ihtiyacınız yok. Fotoğrafın nasıl kullanılacağını açıklar ve sözlü onaylarını alırım," diyor.

Bu türü zor kılan şey öngörülemez oluşu, bu da sürece heyecan katıyor. Kontrolünüz dışında birçok durum bulunsa da biraz düşünce, pratik ve öz güvenle konu, kompozisyon, ışık ve konum unsurlarını kullanarak güzel ve otantik sokak portreleri üretmek için yaratıcı bir biçimde çalışabilirsiniz.


Yazan: Rachel Segal Hamilton